R E K O V A C istorija i opšti podaci

Levac se kao zupa pominje vec u poveljama Simeona Nemanje i Stefana Prvovencanog manastiru Hilandaru, krajem XII i pocetkom XIII veka, kao i u zitiju Svetog Simeona (Nemanje) od Save Nemanjica. Prema ovim navodima Levac je ulazio u sastav drzave velikog zupana Stefana Nemanje. Staro srpsko selo Rekavice prvi put se pominje u pisanim izvorima turskog nacelstva i poreskim dokumentima 1595. godine kao Rakofac. Posle oslobodjenja od Turaka, Rekovac je postao deo knezevine Levac u sastavu jagodinske nahije. Naselje je usoreno oko 1836. g., a status varosice dobilo je 1886. g. U srpskoj istoriji pominje se krajem 12. veka. Od Vizantije je oslobodjen 1183. godine, za vreme vladavine Stefana Nemanje. Naziv mu je dao knez Lazar Hrebeljanovic, jer se nalazi s leve strane Velike i Zapadne Morave. Zaklonjen planinama i posmatran sa visine lii na veliki levak , a i ceo ovaj kraj od oko 366 kilometara kvadratnih je poznat po vocnjacima i vinogradarima koji za pretakanje rakije i vina upotrebljavaju levak.

Geografski polozaj

Varos Rekovac nalazi se na oko 30 km jugozapadno od Jagodine, na maloj reci Dulenki, u brdovitom kraju koji je poznat pod svojim istorijskim imenom Levac. Sa zapada se uzdizu visoki obronci Gledickih planina, a sa jugoistoka pribrezje planine Juhor. Ceo Levac prosaran je malim ali vodonosnim rekama. Rekovac se nalazi u Levcu koji se prostire u sredisnjem delu Srbije i u jugoistonom delu Sumadije. Ovaj prostor, u obliku levka izmedju Gledickih planina i Juhora okruzuju reke Dulenka,Gruza, Lepenica, Belica i Temnic.

Opsti podaci

U Rekovcu i Levcu narocita paznja se poklanja poljoprivredi pa je zbog toga Levac najpoznatiji po vocarstvu i vinogradarstvu.
Levacki kraj je takodje poznat po etnografskim znamenitostima, narodnoj arhitekturi, zivom folkloru i samoukim slikarima.
Poseban turistiki znacaj ima veliki broj reka i suma koji pruza mogucnost za raznovrstan sportski i izletnicki ribolov, kao i za lov zbog raznovrsnog zivotinjskog sveta (divlje svinje, srne, lisice, zecevi, fazani)

Opština Rekovac prepoznatljiva je i po jakoj firmi "Levač" koja proizvodi voćne rakije, vina i sirupe, te po vrednim uzgajivačima jagodičastog voća koji godišnje proizvedu i po 30 tona malina, jagoda i kupina.

Rekovac spada među mlađa naselja Levča. Prvi stanovnici ovog naselja došli su iz Crne Gore i bili nastanjeni u gornjem toku reke Dulenke. Naselje je ime dobilo po kućama koje su građene na samoj reci i vodenicama koje su se zvale rekavice. Jedna od najstarijih u Rekovcu danas je kuća Dušanke Kačarević. Građena je od blata i drveta, a pokrivena ćeramidom. Pred ovom kućom je turska kaldrma. U njenom dvorištu tri jasena i dva bagrema u obimu i do četiri metra imaju preko 200 godina.

Rekovac je pre 150 godina bio varoš zanatlija i trgovaca. Prepoznavao se po velikoj narodnoj pijaci, zelenoj i stočnoj. Radilo je ovde nekada dosta kafana i bilo soba za sve putnike namernike. U Levču danas ima 1 hotel i motel,hotel"Levac"u Rekovcu i motel u Tecicu. Na mestu čuvene kafane trgovca Milana Perića, danas je sedište preduzeća "Levač". Posle drugog svetskog rata i naglog razvoja gradova u okruženju: Kragujevca, Kraljeva, Trstenika, Kruševca, Paraćina i Jagodine, ljudi su išli u " Zastavu" " Kablar", " Petoletku", 14. oktobar"" Staklaru"...

Velika preduzeća u okolnim gradovima propadala su, a Levčani su ostajali golih ruku, bez sredstava za povratak u svoj kraj. Siva ekonomija im u Levač nije mogla doneti ništa novo.