Levac se kao zupa pominje vec u poveljama Simeona Nemanje i
Stefana Prvovencanog manastiru Hilandaru, krajem XII i
pocetkom XIII veka, kao i u zitiju Svetog Simeona (Nemanje) od
Save Nemanjica. Prema ovim navodima Levac je ulazio u sastav
drzave velikog zupana Stefana Nemanje. Staro srpsko selo
Rekavice prvi put se pominje u pisanim izvorima turskog
nacelstva i poreskim dokumentima 1595. godine kao Rakofac.
Posle oslobodjenja od Turaka, Rekovac je postao deo knezevine
Levac u sastavu jagodinske nahije. Naselje je usoreno oko
1836. g., a status varosice dobilo je 1886. g. U srpskoj
istoriji pominje se krajem 12. veka. Od Vizantije je
oslobodjen 1183. godine, za vreme vladavine Stefana Nemanje.
Naziv mu je dao knez Lazar Hrebeljanovic, jer se nalazi s leve
strane Velike i Zapadne Morave. Zaklonjen planinama i
posmatran sa visine lii na veliki levak , a i ceo ovaj kraj od
oko 366 kilometara kvadratnih je poznat po vocnjacima i
vinogradarima koji za pretakanje rakije i vina upotrebljavaju
levak.
Geografski polozaj
Varos Rekovac nalazi se na oko 30 km jugozapadno od Jagodine,
na maloj reci Dulenki, u brdovitom kraju koji je poznat pod
svojim istorijskim imenom Levac. Sa zapada se uzdizu visoki
obronci Gledickih planina, a sa jugoistoka pribrezje planine
Juhor. Ceo Levac prosaran je malim ali vodonosnim rekama.
Rekovac se nalazi u Levcu koji se prostire u sredisnjem delu
Srbije i u jugoistonom delu Sumadije. Ovaj prostor, u obliku
levka izmedju Gledickih planina i Juhora okruzuju reke
Dulenka,Gruza, Lepenica, Belica i Temnic.
Opsti podaci
U Rekovcu i Levcu narocita paznja se poklanja poljoprivredi pa
je zbog toga Levac najpoznatiji po vocarstvu i vinogradarstvu.
Levacki kraj je takodje poznat po etnografskim znamenitostima,
narodnoj arhitekturi, zivom folkloru i samoukim slikarima.
Poseban turistiki znacaj ima veliki broj reka i suma koji
pruza mogucnost za raznovrstan sportski i izletnicki ribolov,
kao i za lov zbog raznovrsnog zivotinjskog sveta (divlje
svinje, srne, lisice, zecevi, fazani)
Opština Rekovac prepoznatljiva je i po jakoj firmi "Levač"
koja proizvodi voćne rakije, vina i sirupe, te po vrednim
uzgajivačima jagodičastog voća koji godišnje proizvedu i po 30
tona malina, jagoda i kupina.
Rekovac spada među mlađa naselja Levča. Prvi stanovnici ovog
naselja došli su iz Crne Gore i bili nastanjeni u gornjem toku
reke Dulenke. Naselje je ime dobilo po kućama koje su građene
na samoj reci i vodenicama koje su se zvale rekavice. Jedna od
najstarijih u Rekovcu danas je kuća Dušanke Kačarević. Građena
je od blata i drveta, a pokrivena ćeramidom. Pred ovom kućom
je turska kaldrma. U njenom dvorištu tri jasena i dva bagrema
u obimu i do četiri metra imaju preko 200 godina.
Rekovac je pre 150 godina bio varoš zanatlija i trgovaca.
Prepoznavao se po velikoj narodnoj pijaci, zelenoj i stočnoj.
Radilo je ovde nekada dosta kafana i bilo soba za sve putnike
namernike. U Levču danas ima 1 hotel i motel,hotel"Levac"u
Rekovcu i motel u Tecicu. Na mestu čuvene kafane trgovca
Milana Perića, danas je sedište preduzeća "Levač". Posle
drugog svetskog rata i naglog razvoja gradova u okruženju:
Kragujevca, Kraljeva, Trstenika, Kruševca, Paraćina i
Jagodine, ljudi su išli u " Zastavu" " Kablar", " Petoletku",
14. oktobar"" Staklaru"...
Velika preduzeća u okolnim gradovima propadala su, a Levčani
su ostajali golih ruku, bez sredstava za povratak u svoj kraj.
Siva ekonomija im u Levač nije mogla doneti ništa novo.
