Levač je deo Šumadije,u isto vreme i jedan od najpitomijih delova centralne Srbije.Prirodni potencijal su brežuljkasti predeli izmedju Juhora i Gledićkih planina,čisti izvori,reke,klisure,lekovito bilje,divljač.. Spomenici kulture iz različitih perioda,ne samo srpske istorije,bitno su obeležje ovog kraja: naselje iz neolita u podnožju brda Blagotin,sedam srednjovekovnih gradova,manastir Kalenić,stare crkve u Velikoj Kruševici, Opariću, Preradovcu. Sedište ove privredno nerazvijene regije je Rekovac,varošica formirana duž regionalnog puta Kragujevac - Kruševac.

Gledićke planine,na čijim obroncima se Levač prostire,pružaju se u pravcu Trstenika na jugu i Kragujevca na severu dužinom od 35-40 km,zatim Rekovca na istoku i Gruže na zapadu.Prosečna širina Gledićkih planina iznosi oko 20 km,pa ove planine zauzimaju oko 800 km˛.Osim toga što ove planine zauzimaju veliko prostranstvo, one su pored Rudnika i najviše u Šumadiji.Najviši vrh je Samar (922m).Inače od desetak šumadijskih planina,Gledićke planine se smatraju za najlepše,a najpre zbog njihovih prirodnih lepota,raznih retkosti i znamenitosti. deo Gledićkih planina koji zauzima prostor opštine Rekovac najviše karakterišu brojne živopisne klisure,a koje čine Kalenićka i Županjevačka reka,kao i reka Dulenka

Levač se prostire u središnjem delu Srbije i u jugoistočnom delu Šumadije. Ovaj prostor, u obliku levka između Gledićkih planina i Juhora okružuju reke Gruža, Lepenica, Belica i Temnić. U srpskoj istoriji pominje se krajem 12. veka. Od Vizantije je oslobođen 1183. godine, za vreme vladavine Stefana Nemanje. Naziv mu je dao knez Lazar Hrebeljanović, jer se nalazi s leve strane Velike i Zapadne Morave. Zaklonjen planinama i posmatran sa visine liči na veliki levak , a i ceo ovaj kraj od oko 366 kilometara kvadratnih je poznat po voćnjacima i vinogradarima koji za pretakanje rakije i vina upotrebljavaju levak.